زندگے جاریست

 فک کنم با وجود سوشال مدیاهای جدید ؛ فعالیت اکثریت برای دست ب نوشتن کم شده باشه اما هر از چندگاهی آدم دلش می‌خواد فقط احساسشو با نوشتن بیان کنه . اندر حکایات این روزها این ک داریم جدا میشیم و دو ماهه از هم دوریم 

ذهن تحلیل گر داشتن زیاد خوب نیس . ذهن من تحلیل گره و محمد بجاش حافظه بیست و بی نقصی داره . نمیدونم کدوم آزار دهنده تره اما ب تبع ذهن من تو این دو ماه تحلیل های ب شدت زیادی داشت از علت جدایی

زندگے جاریست...

مدت هاست از نوشتن اجتناب کرده ام ... مدت هاست ب این گوشه امن سر نزده ام و امروز بعد از ماه ها دوری از صدف تنهایی بیرون خزیده ام .دیدن فیلم where the crawds sing را ب پایان رسانده ام و بعد از ماه ها سکوت حرفی برای نوشتن پیدا کرده ام. نمی دانم در کدام سریال یا کدام کتاب خواندم و یا شنیدم ک فیلم خوب و یا کتاب خوبی چیزی ست ک در ان بخشی از زندگی خودت را ببینی ...کایا... دختر مرداب... مرا در عمق پر درد خویش فرو برد... مرا از این سکوت طولانی بیرون جست و دوباره ب سخن اورد... ک انچه ب تنهایی در حال تجربه ان هستم تنها تجربه من نیست... کایا دخترک تنها را با تمام وجود درک کردم و خدا را سپاسگزارم ک در این برهه دردناک زندگی ام این فیم را اتفاقی سر راهم قرار داد...چیزهای تازه دیگری هم رخ داده است... چای خوری عصر ان مکان مقدس... ان پسرک نورانی مهربان ک در دیدار اول برایم هزاران سال اشنا امد... سفر تنهایی ام ب شمال... و غیره و غیره ... گوشه ی دنج من بار دیگر ب تو پناه اوردم ... زندگے جاریست...

این لحظه ک در حال نوشتنم در متزلزل ترین و دردناک ترین نقطه روحی بعد از تصمیم ب جدایی ام ب سر می برم ... اما میدانم مانند تمام دردهای روحی پیشین می گذرد ...

زندگے جاریست...